Πρόκειται για θεραπευτική μεθοδολογία της οποίας οι ρίζες ανάγονται στο 100π.Χ στην αρχαία Κίνα και χρησιμοποιείται σήμερα έχοντας υποστεί πολλές τροποποιήσεις και βελτιώσεις. Στηρίζεται στην παρατήρηση ότι στη λειτουργία του ανθρώπινου σώματος σημαντικό ρόλο παίζουν μερικοί ενεργειακοί δρόμοι που σχετίζονται με τις διαδρομές βασικών νεύρων ή ομάδων νευρώνων που στο βελονισμό ονομάζονται <<μεσημβρινοί>>. Στη διαδρομή τους υπάρχουν μερικά σημεία στα οποία, επεμβαίνοντας με μηχανικό ερεθισμό (στην περίπτωση του βελονισμού εισάγοντας βελόνες από το δέρμα σε άλλοτε άλλο βάθος) βελτιώνουμε τη διαταραγμένη ροή ενέργειας με θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Η τέχνη του βελονισμού βασίζεται στον συνδυασμό των πέντε στοιχείων και αυτά είναι το ξύλο,η φωτιά,η γη,το μέταλλο και το νερό.
Οι βασικοί μεσημβρινοί είναι οι εξής 12:
Πνεύμονας(LU), (LV) Ήπαρ, (GB) Χοληδόχος κύστη,(LI) Παχύ έντερο, (ST) Στομάχι, (SP) Σπλήνα, (H) Καρδιά, (SI) Λεπτό έντερο, (BL) Ουροδόχος κύστη, (KD) Νεφρά, (P) Περικάρδιο, (TW) Τριπλός θερμαστής,καθώς και δυο έξτρα μεσημβρηνοί (GV) και (CV).
Στην Κίνα ο βελονισμός χρησιμοποιείται για θεραπειά μιας μεγάλης γκάμας ασθενειών και συμπτωμάτων τους.Ενδεικτικά αναφέρονται κάποιες ασθένειες οι οποίες περιλαμβάνονται στο κείμενο του πανεπιστημίου της Σαγκάης της παραδοσιακής κινέζικης ιατρικής.
Ιγμορίτιδα, πονόδοντος, κοινό κρυολόγημα, βρογχικό άσθμα, ακράτεια ούρων, αμηνόρροια, δυσμηνόρροια, αιμορροΐδες, έκζεμα, οστεοαρθρίτιδα, τραυματισμοί, μυοσκελετικά προβλήματα, προβλήματα ουροποιητικού, γαστρεντερικού, αναπνευστικού, δερματολογικά κ.α.
Εκτός από τις ανωτέρω καταστάσεις ο βελονισμός ενσωματώνεται ως τμήμα του θεραπευτικού πρωτοκόλλου του καρκίνου,είτε για να μειώσει τις παρενέργειες της χημειοθεραπειάς,είτε για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής.
Τέλος, ο βελονισμός χρησιμοποιείται και στην κοσμιτική θεραπεία για διόρθωση ρυτίδων, κυτταρίτιδα, αντιγηραντική θεραπεία, θεραπεία χαλάρωσης δέρματος κ.α.